przebiegała niemiecka linia obronna wybudowana w 1944 r., składająca się z rowów strzeleckich, zasieków z drutu kolczastego, różnego
rodzaju bunkrów oraz rowu przeciwczołgowego. Obok skały Grodzisko o wysokości 512,8 mnpm., czyli najwyższego wzniesienia na
terenie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej Niemcy wybudowali ciężką radiolatarnią Luftwaffe (Schweres Funkfeuer). Obiekt
posadowiony był na czterech betonowych podporach, wykonany był z metalu, zapewne w kształcie kratownicy. Powstał prawdopodobnie
w 1944 roku. Posiadał 100-metrowy maszt, oraz najprawdopodobniej drewniany budynek mieszczący całą aparaturę, do której
doprowadzono zasilającą go linię wysokiego napięcia z Jaworzna. Niemcy nie zdążyli obsadzić w pełni umocnień obronnych.
17 stycznia 1945 r. czołgi 59 Armii Radzieckiej jadące wzdłuż rowu przeciwczołgowego napotkały uciekający z Jerzmanowic sztab
niemiecki z komendantem Pradelokiem. Koło Ostrej Góry, na pograniczu terenu Jerzmanowic, Gotkowic i Przegini wszyscy Niemcy
zginęli, jednak zdążyli wysadzić obiekty radiolatarni. Pozostałości żelaznej konstrukcji po wojnie zezłomowano lecz można było spotkać
jej fragmenty użyte do budowy ogrodzeń wokół okolicznych domów.
Dziś po tym ciekawym obiekcie pozostały jedynie cztery masywne, betonowe podpory z kotwami. Na jednej zachowały się jeszcze
fragmenty wygiętego wybuchem żelastwa. Rozstaw fundamentów robi wrażenie, radiolatarnia była naprawdę wysoka i górowała nad
okolicą.
W latach powojennych na szczycie skały wzniesiono wieżę triangulacyjną, która wspierała się na betonowym słupie i miała konstrukcję
drewnianą. Do dziś zachował się betonowy słup oraz betonowe wylewki służące do utrzymania drewnianych bali tej konstrukcji.
Polecam interesujący materiał na forum Strażnicy Czasu - Jerzmanowice - ciężka radiolatarnia Luftwaffe
oraz na forum Eksploratorzy - Skała 502 - ciężka radiolatarnia Luftwaffe (Schwere Funkfeuer)
|
|
Ciężka radiolatarnia (Schweres Funkfeuer) to obiekt (przeważnie mobilny) konstruowany w trzech technologiach: 1. Leitfunk - radar służący do lokalizacji wrogich samolotów oraz nawigacji dla lotnictwa niemieckiego, zwłaszcza podczas nocnych lotów, działający w promieniu 200-300 km. 2. Suchfunk i Suchradar - radar nasłuchowy pracujący w promieniu 100 km. 3. UKW-Sprechfunk - stacja radiowa UKF służąca do komunikacji radiowej z dowództwem oraz radiostacjami frontowymi i bojowymi (stałymi i mobilnymi). Radiolatarnie te posiadały 8 osobową obsługę i działały w systemie lotniczego ostrzegania (Luftmeldekommando). Wyposażone były przeważnie w dwie anteny kierunkowe i agregat prądotwórczy. Radary te często używano w pobliżu lotnisk jako radiolatarnie ostrzegające i naprowadzające pilotów zarówno na ścieżkę lądowania jak również na kurs docelowy. Zobacz również:  Metody kontroli i nawigacji nocnych lotów Luftwaffe Konstrukcje niemieckich radiolatarni lotniczych Megaźródło wiedzy na temat systemów dowodzenia, nawigacji i kontroli marynarki wojennej i lotnictwaLuftwaffe podczas II Wojny Światowej Lista niemieckich radiolatarni wojskowych na terenie Polski |
Powrót