Kaponiera (kojec)
1. W fortyfikacji bastionowej była to budowla ziemna wzniesiona w poprzek rowu w postaci przejścia ograniczonego z obu stron wałami. Prowadzono z niej ogień płaski wzdłuż rowu. Służyła również do skrytego przejścia z twierdzy na zewnątrz.
2. W fortach był to schron bojowy umieszczony w skarpie lub przeciwskarpie, służący do prowadzenia ognia wzdłuż rowu w dwóch kierunkach. Połączony był z wnętrzem fortu za pomocą poterny, przechodzącej pod dnem rowu. Kaponiera posiadała zwykle 2 lub 4 izby bojowe, pomieszczenia dla załogi oraz amunicji.
Kaponiera rewersowa
Kaponiera zewnętrzna, wtopiona w przeciwstok fosy.
Kawalier
Zob. Nadszaniec
Kleszcze
Element fortyfikacji (mury, okopy) złożony z dwóch ramion stykających się pod kątem rozwartym, otwartym ku przedpolu.
Kocie uszy
Rodzaj kaponiery, której czoło ma formę dwóch półkoliście wysuniętych ryzalitów.
Kojec
W fortyfikacji o narysie poligonalnym oznacza dzieło fortyfikacyjne, z którego prowadzono ogień skrzydłowy wzdłuż fosy.
Kojec skarpowy
W twierdzach bastionowych i fortach schron bojowy, usytuowany w poprzek rowu, wysunięty ze skarpy w celu prowadzenia ognia wzdłuż rowu. Różnił się tym od kaponiery, że ta ostatnia była ukryta w przeciwskarpie lub skarpie, na załamaniach odcinków, natomiast kojec był wysunięty ze skarpy w środku długości odcinka.
Koszary szyjowe
Skazamatowane koszary dla załogi fortu usytuowane w szyi, tzn. z tyłu fortu.
Kurtyna
Prosty odcinek ściany fortyfikacyjnej (muru, wału) związany z jednym lub dwoma elementami obronnymi (np. bastionami), broniącymi go skrzydłowo.
|
Powrót do Twierdzy Kraków