Schron
Budowla lub część budowli, obejmująca pomieszczenia zapewniające ochronę przed skutkami działania środków rażenia. Cechą charakterystyczną schronu jest konstrukcja, której zasadniczym przeznaczeniem jest zabezpieczenie przed skutkami środków rażenia (pocisków broni maszynowej, odłamków, granatów, artyleryjskich bomb lotniczych itp.) o określonych parametrach. Konstrukcja każdego schronu składa się ze stropu osłonowego, ścian osłonowych, płyty fundamentowej (ewentualnie ław fundamentowych), ścian wewnętrznych nośnych, ścian wewnętrznych działowych, przelotni lub dojścia, drzwi ochronnych i gazoszczelnych, zaworów przeciwwybuchowych i klap wywiewnych, wyjścia zapasowego, czerpni powietrza, wyrzutni powietrza, urządzeń wewnętrznych i wyposażenia.
Schron bierny
Schron, z którego bezpośrednio nie prowadzi się ognia. Może być przeznaczony dla ludzi, techniki bojowej, urządzeń stacjonarnych, cennego mienia lub zapasów materiałów. W twierdzach bastionowych a później w fortach schronami biernymi były podwalnie lub kazamaty.
Schron bojowy
Schron posiadający jedną lub kilka izb bojowych, czyli pomieszczeń, z których prowadzony ma być ogień. Ze względu na środki ogniowe, dla których przeznaczone są izby bojowe, rozróżnia się schrony dla karabinów maszynowych, dział, moździerzy, pocisków rakietowych, miotaczy ognia itd. Ze względu na kierunek ognia można wyróżnić schrony umożliwiające prowadzenie ognia czołowego, bocznego (flankującego), okrężnego. Schrony bojowe występują pod różnymi nazwami, zależnie od budowy i od przeznaczenia (np. kojec, kaponiera, tradytor).
Słoniczoło
W fortyfikacji bastionowej wał ziemny w rowie, położony przed czołem bastionu lub przed rawelinem, służący do osłony skarpy. Słoniczoło wykorzystywane było jako stanowisko bojowe piechoty, w odróżnieniu od przeciwstraży, która służyła artylerii.
Sponson
Metalowy wykusz w kształcie trójkątnego lub czworobocznego ryzalitu z otworami strzelniczymi i obserwacyjnymi.
Szaniec
Nazwa polowych dzieł fortyfikacyjnych stosowanych w XVII-XIX w. W zależności od narysu fortyfikacyjnego, profilu wału i fosy rozróżniano dzieła zamknięte, na przykład reduta i fort, oraz otwarte, na przykład redan i luneta.
Szaniec standardowy typu FS
Rodzaj reduty przeznaczonej do samodzielnej obrony, nawet okrężnej.
Szyja
Fragment przedbramia zakończony basztą, basteją itp. lub połączenie barków względnie czoła bastionu z wnętrzem twierdzy.
|
Powrót do Twierdzy Kraków